Wijn met benzinelucht, werkelijk?

Ja echt, goût de pétrole heet dat chique gezegd. En deze geur vind je terug in de rieslings uit Duitsland. En ik ben dol op riesling al ruiken sommigen naar benzine. Riesling is divers. Je hebt jonge lekkere frisse wijnen (als een klaterend bergriviertje) en er zijn mineralige wijnen met spannende zuren. Of mooie oude rieslings met de bedwelmende geur van gekonfijte citroenschil en nootjes (‘Firne’ noemen ze dat in Duitsland). En dan heb je rieslings die strak droog zijn of juist zoet. Maar nooit log door de altijd aanwezige hoge zuren. Door hun diversiteit kun je rieslings super goed combineren met eten. Zelfs met pittig Aziatisch eten. Dit gaat namelijk prima samen met een riesling met wat restzoet.

Maar over die lucht

Hoe komt dat nou in de wijn terecht?

Men zegt wel dat de goût de pétrole ontstaat als de druivenrank stress krijgt vanwege de hitte. Het ontstaat vooral bij de druiven die in de zon hangen. Door de zon wordt een bepaalde stof in de schil afgebroken waardoor weer andere stoffen ontstaan. Alleen bij rieslings vind je deze stoffen in hoge concentraties terug. Dit geeft de typische geur van benzine. Sommigen vinden het een fout in de wijn. Ik heb er geen last van. Wat dacht je van de geur van kattenpis in de sauvignon blanc of groene onrijpe paprika in de carmenere?  

Zolang het maar niet overheerst en in evenwicht is.

Waar komt riesling vandaan?

Duitsland is het land van de riesling. De druiven moeten lang rijpen; dat kan goed in een koel klimaat. De druif heeft dan de tijd om lekker lang te rijpen en alle aroma’s te ontwikkelen. Ook liggen er veel rivieren in de wijngebieden van Duitsland. Die rivieren dragen bij aan het juiste klimaat voor botrytis. En van druiven aangetast door botrytis worden weer de mooiste dessertwijnen gemaakt. Maar ook de Elzas, de Verenigde Staten en Australië hebben koelere gebieden waar riesling wordt gemaakt.